آشنایی با خواص گیاه چوچاق
تبلیغات
<-Text2->
نویسنده : msnag
تاریخ : یک شنبه 14 دی 1399
نظرات

چوچاق یا زولنگ از جمله گیاهان دارویی با پتاسیل های ناشناخته است که رو به فراموشی است این گیاه دارای مصارف متعددی همچون سبزی کاری، گل کاری و دارویی و از جمله مصارف دارویی این گونه مدر، مسکن درد، اشتها آور و خاصیت آنتی اکسیدانی است. محققان به تازگی دریافتند که از گیاه زولنگ می توان برای کاهش آهن خون در بیماران تالاسمی هم استفاده کرد.

در مازندران و گیلان از برگهای جوان چوچاغ برای آشپزی و معطرکردن بسیاری از غذاهای محلی استفاده می شود. از جمله استفاده آن در ترشیجات مانند هفتا بیجار یا ماست دوغ یا ترشی زیتون است. از ریشه این گیاه به عنوان یک شیرینی قندی استفاده می شد. همچنین از انواع آب پز شده و یا برشته شده ریشه به عنوان نوعی سبزیجات مصرف می گردد و به علت هضم آسان آن بسیار مناسب می باشد. از شاخه های جوان این گیاه میتوان به عنوان جایگزینیی مناسب برای مارچوبه دانست.

مضرات چوچاق
تاکنون مضرات خاصی برای این گیاه گزارش نشده است ولی به طور کلی مصرف بی رویه هر گیاهی مضر می باشد .

separator line

بیشتر بخوانید:

معرفی خواص و فواید ۷۰ گیاه دارویی

عوارض و خطرات استفاده بعضی از گیاهان دارویی

درمان سر درد های عصبی و میگرن با طب سنتی و گیاهان دارویی

آشنایی با خواص گیاه چوچاق

چوچاق (گیلکی) یا زِلِنگ (مازندرانی) نام علمی (Eryngium planum)، در شمال ایران از گیاهان خوراکی است. دکتر زرگری آنرا زیر نام Eryngium coroleum آورده است. نام آلمانی آن Flachblättriger Mannstreu است.

در طب سنتی اروپا به عنوان یک مدر، یک محرک، و اشتها آور با توجه به طعم آن بعنوان اسانس مورد استفاده قرار می گیرد. تجزیه عصاره ساقه و ریشه نشان می دهد خاصیت ضد قارچ قابل توجه و فعالیت ضد باکتری متوسط دارد.

 

ترکیبات چوچاق

عمده ترکیبات موجود در زولنگ شامل اسانس های مختلفی مانند لیمونن ، آلفا پی نن و اسید فولیک است ، همچنین ریشه گیاه دارای تانن ، قند ساکارز و اسانس زولنگ با بویی مطبوع حدود 88 درصد است.

چوچاق

خواص دارویی چوچاق
این گیاه دارای مصارف متعددی همچون سبزی کاری ، گل کاری و دارویی و از جمله مصارف دارویی این گونه مدر ، مسکن درد ، اشتها آور و خاصیت آنتی اکسیدانی است . محققان به تازگی دریافتند که از گیاه زولنگ می توان برای کاهش آهن خون در بیماران تالاسمی هم استفاده کرد.
خاصیت دارویی اصلی این گیاه در ریشه آن نهفته می باشد. ریشه ضد اسپاسم، معطر، معرق، ادرار آور، خلط، گلوکوفاژ و محرک است. برای بهترین استفاده دارویی از ریشه، باید در پاییز برداشت شود. خواص درمانی اصلی ریشه برای درمان سیاه سرفه، عفونت های ادراری، بیماری های کبد و کلیه ها، تحلیل ورم ها و ناراحتی های پوستی اصتفده می شود.
ریشه این گیاه محرک قوای جنسی می باشد و از خاکستر این گیاه برای درمان بواسیر استفاده می شود. این گیاه آرامش بخش اعصاب، تسکین دهنده بیماری های رماتیسمی و رفع التهابات می باشد.

به دلیل داشتن اسید فولیک خون ساز است، پادزهر سموم، جوشانده آن مسکن درد پهلو، جوشانده بیخ آن همراه شکر بادشکن و جهت از بین بردن نفخ و درد پهلو مفید است. ادرار، شیر و عرق را افزایش می دهد، سنگ کلیه و مثانه را از بین می برد. مربای بیخ تازه آن خوشبو کننده دهان و محرک باه است.

نام فارسی آن شش شاخ است. در مازندران به آن زولنگ معنی قسم اخیر قرصعنه به، در شهسوار ششاک و رامسر شوشاخ (در واقع شش شاخ) و در گیلان آن را چوچاق و یا انارچوقاق می گویند. اعراب آن را قرصعنه مسدس می نامند. در داروسازی سنتی ایران به بسیاری از خارهای دارویی که تعداد آن ها از ده گونه بیشتر است، قرصعنه گویند، ولی در اصل منظور همان زولنگ می باشد. گیاه زولنگ خاردار و از تیره چتریان است، زولنگ گیاهی است چندساله که اغلب به رنگ آبی آسمانی، با پراکندگی در شمال ایران در مناطق جلگه ای از رامسر تا گلوگاه و ارتفاعات میانی البرز در شیب های شمالی قابل رویش است. زولنگ بومی نواحی شمال ایران می باشد.

مشاهده
زولنگ

مشخصات گیاه چوچاق یا زولنگ
گیاه زولنگ خاردار و از تیره چتریان است، زولنگ گیاهی است چندساله که اغلب به رنگ آبی آسمانی، با پراکندگی در شمال ایران در مناطق جلگه ای از رامسر تا گلوگاه و ارتفاعات میانی البرز در شیب های شمالی قابل رویش است. زولنگ بومی نواحی شمال ایران می باشد.و در مزارع و لبه جویهای اکثر نقاط دنیا از جمله شمال ایران فراوان است این گیاه در جوانی دارای برگ نرم و لطیف و شادابی است که برای مصارف غذایی به کار می رود. در هنگام بلوغ دارای خارهای می شود که هر چند پنج شاخه است ولی شش شاخ نامیده می شود.

بنابراین گیاه از از گروه خارداران و از تیره چتریان است. داراى برگهاى بزرگ با بریدگی هاى عمیق مى باشد. لبه برگ هاى مضرس و هر لبه به خارى منتهى مى شود و بعلاوه تمام قسمت هاى گیاه حتى گل آن خاردار است . برگهاى شش شاخ در بلوغ قهوه اى رنگ و کله قندى بوده ، بوى هویج مى دهد و در بعضى از انواع بیابانى آن تا عمق دو مترى در زمین فرو مى رود. گلهاى آن با این که نوش فراوان دارد، مورد استفاده زنبور عسل نیست . قسمت هاى هوایى گیاه هنگامى که تر و تازه است ، بیش تر مورد استفاده و کاربرد است ؛ زیرا مى توان از آن پخت و پز استفاده کرد به عنوان بهترین سبزى خورشتى به کار گرفت.

عصاره بیخ آن برای عقب افتادگی عادت ماهیانه مفید است، پماد بیخ آن با آرد جو و برگ کاسنی نرم کننده ورم های سخت می باشد.

گیاه دارویی

طرز مصرف چوچاق
یکی از راهکار های استفاده از چوچاق استفاده از آن در غذا هایی چون سبزی پلو ماهی ، کوکو سبزی ، زیتون پرورده و … می باشد . چوچاق را می توانید خشک کرده و به عنوان چاشنی در غذا استفاده کنید .

این گیاه را می توان به صورت خشک و تر به صورت دمنوش استفاده کرد . بدین منظور آب جوش را روی گیاه ریخته و آن را دم کنید . پس از گذشت 10 الی 15 دقیقه صاف کرده و میل کنید . برای تهیه جوشانده این گیاه ، چوچاق را به همراه آب روی حرارت قرار داده تا مدتی بجوشد ، آنگاه صاف کرده و میل کنید .

 



تعداد بازدید از این مطلب: 332
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0


مطالب مرتبط با این پست
می توانید دیدگاه خود را بنویسید


نام
آدرس ایمیل
وب سایت/بلاگ
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

آپلود عکس دلخواه:









عضو شوید


نام کاربری
رمز عبور

فراموشی رمز عبور؟

عضویت سریع

نام کاربری
رمز عبور
تکرار رمز
ایمیل
کد تصویری
براي اطلاع از آپيدت شدن وبلاگ در خبرنامه وبلاگ عضو شويد تا جديدترين مطالب به ايميل شما ارسال شود